اقدامات جدید شامل سه قانون جدید میشود که هرکدام تأثیرات مختلفی دارند:
- قانون اضطراری پناهندگی
این قانون هدف دارد اجازههای اقامت دائمی را لغو کند. اثر این قانون این است که پناهندگان ممکن است نتوانند بهطور دائمی در هلند بمانند و وضعیت آنها بهصورت دورهای بازنگری خواهد شد. این قانون پیشنهادی همچنین مدت اعتبار مجوزهای پناهندگی را به سه سال محدود میکند، تعداد اعضای خانوادهای که میتوانند بهصورت دائمی به پناهندگان بپیوندند را کاهش میدهد، و زمان اعلام «نامطلوب بودن» را افزایش میدهد. اعلام «نامطلوب بودن» به این معناست که فرد حق ورود به هلند را نخواهد داشت. - تفکیک میان انواع پناهجویان
قانون پیشنهادی دیگری بر تفکیک میان پناهجویان تمرکز دارد. این قانون میان افرادی که بهدلیل قومیت، گرایش جنسی یا مذهب از شرایط خطرناک فرار میکنند و کسانی که بهدلیل جنگ و خشونت فرار کردهاند، تمایز قائل میشود. ایده پشت این قانون این است که افرادی که از جنگ و خشونت فرار میکنند، در صورت بهبود شرایط در کشورشان، سرانجام به کشور خود بازگردند. - مجازات عدم همکاری با اخراج
دولت هلند میخواهد افرادی را که با روند اخراج همکاری نمیکنند، مجازات کند.
انتقادات شدید از پیشنهادهای جدید
با وجود اینکه کابینه این پیشنهادها را تأیید کرده است، هنوز موانع زیادی برای اجرایی شدن آن وجود دارد. این قوانین با انتقادات و تردیدهای شدیدی روبهرو هستند:
- انتقادات انجمن وکلای هلند
انجمن وکلای هلند پس از مشورت در مورد امکان تفکیک میان پناهجویان اعلام کرد که با «معرفی سیستم وضعیت دوگانه و اعمال شرایط سختگیرانهتر برای سفر خانواده افراد با حفاظت فرعی» مخالف است. - نگرانیهای شورای دولتی
شورای دولتی که قرار است درباره این پیشنهادها مشاوره بدهد، پیشتر درباره افزایش حجم دادخواهیها و اعتراضات قانونی ناشی از این قوانین هشدار داده بود.
این پیشنهادها هنوز باید مراحل بیشتری را طی کنند و با توجه به انتقادات گسترده، مسیر دشواری در پیش دارند.