تحقیقات جدیدی که توسط شبکه No Accommodation Network (NACCOM) و Good Faith Partnership منتشر شده است، چالشهای مهمی را که پناهجویان در بریتانیا با آن مواجه هستند، برجسته میکند. این گزارش که بخشی از پروژه Welcoming Mayors است، بر اساس گروههای متمرکزی با ۳۰ پناهجو و پناهنده در منچستر، نیوکاسل و لندن بین ژوئیه و اکتبر ۲۰۲۴ انجام شده است. هدف این پروژه، بررسی نقش شهرداران و مقامات محلی در سیاستهای مربوط به پناهجویان و پناهندگی، با تمرکز ویژه بر سیستم اسکان و حمایت از پناهجویان است.
کیفیت نامناسب اسکان پناهجویان
گزارش نشان میدهد که اسکان نقش محوری در تجربه پناهجویان در بریتانیا ایفا میکند. در سه منطقه و با سه ارائهدهنده مختلف اسکان—Clearsprings، Serco و Mears—شرکتکنندگان تجربیات منفیای از جمله کیفیت پایین و نگهداری نامناسب مسکن، انزوا به دلیل موقعیت جغرافیایی و مشکلات حملونقل، موانع زبانی و فرهنگی، و دشواری در حل مشکلات با ارائهدهندگان را گزارش کردهاند.
شرایط نامناسب هتلها
اسکان در هتلها به دلیل کمبود حریم خصوصی، غذای ناسالم و نامناسب فرهنگی، و اقامتهای طولانیمدت در مکانهایی که قرار بود موقت باشند، مورد انتقاد قرار گرفته است. غذای بیکیفیت رایجترین شکایت پناهجویان ساکن در هتلها بود، بهطوریکه بسیاری آن را «غیرقابلخوردن» توصیف کردهاند. برخی حتی آن را با غذای حیوانات مقایسه کردهاند. عدم امکان پختوپز مستقل بهعنوان عاملی مضر برای استقلال، سلامت روان و رفاه کلی شرکتکنندگان ذکر شده است. چندین نفر مشکلات سلامتی از جمله کاهش وزن و بیماریهایی مانند دیابت را ناشی از کیفیت پایین غذای هتلها گزارش کردهاند.
عدم تناسب اسکان با نیازهای خاص
گزارش همچنین به ناکافی بودن اسکان برای نیازهای خاص، بهویژه در مسائل مرتبط با سلامت، اشاره میکند. یکی از شرکتکنندگان که مراقب همسر شدیداً معلول و چهار فرزندش است، دشواریهای خانوادهاش را شرح داده است. آنها در اولین ماه ورود به بریتانیا، بین سه هتل مختلف جابهجا شدند که هیچکدام برای معلولیت همسرش مناسب نبودند. پس از دو سال اقامت در هتلی که نیازهایشان را برآورده میکرد، به خانهای منتقل شدند که امکانات لازم را نداشت. به او گفته شد که همسرش را در تخت شستوشو دهد، روشی که او آن را ناکافی توصیف کرد: «چگونه میتوان در تخت دوش گرفت؟ نمیتوان یک ماه اینگونه ماند… این دوش نیست، فقط شستوشو است. به او آب، صابون و خشککن بدهید. عفونتهای بیشتری به همسرم میرسد.»
تأثیر منفی بر ادغام در جامعه
شرایط اسکان پناهجویان تأثیر منفی بر حس خوشامدگویی، توانایی استقرار و ادغام آنها در جوامع محلی داشته است. شرکتکنندگان به موانعی مانند جابهجاییهای مکرر، مشکلات زبانی، انزوای فیزیکی به دلیل موقعیت اسکان و محدودیتهای اشتغال اشاره کردهاند. جابهجاییهای مکرر بین مناطق، تلاشهای آنها برای ایجاد روابط و ادغام در جوامع را مختل کرده و منجر به احساس انزوا و افسردگی شده است. یکی از شرکتکنندگان شوک و ناراحتی ناشی از جابهجایی بدون اطلاع قبلی را توصیف کرد، در حالی که دیگری از تأثیر عاطفی شروع دوباره در شهری جدید پس از ایجاد حس تعلق صحبت کرد.
نیاز به تغییرات سیستمی
در نتیجهگیری، گزارش خواستار تغییرات سیستمی در سیستم پناهندگی بریتانیا برای انسانیتر شدن آن است. رایجترین درخواست شرکتکنندگان این بود که «با ما مانند انسان رفتار کنید». پیشنهادات شامل اعطای حق کار به پناهجویان در حین انتظار برای تصمیمگیری، افزایش مشارکت دولتهای محلی در اسکان پناهجویان، و بهبود کیفیت و مناسبسازی اسکان برای نیازهای خاص است.
این یافتهها نشاندهنده نیاز فوری به اصلاحات در سیستم پناهندگی بریتانیا برای تضمین رفتار انسانی و حمایت مناسب از پناهجویان است.